C.M. GR-33

C.M. GR-33

lunes, 2 de julio de 2012

CRÓNICA DEL GRAN TRAIL PEÑALARA By Xari Adrian

La nostra amiga Xari, ha cumplit amb la seva paraula...

Crónica GTP 2012.


4:30 am, suena el despertador y hay que levantarse para desayunar que hoy el día será largo, muy largo. Como siempre antes de un ultra todo bien preparado, revisamos que este todo el material obligatorio y de camino a la revisión de mochilas...nos revisan y se dan cuenta de que tengo la cinta del chip rota, ale..corre que te corre a que te cambien la cinta al pabellón "me valió de calentamiento".

5:50 am; Allí estábamos los 400 corredores, los de la TP80 y los de la GTP, se sentían ya los nervios y los soplidos antes de la salida, yo centrada y con el ritmo del corazón a topeeeeee...cuando levanto la cabeza y me veo al lado de Aitor Leal "Ostia, estoy al lado de un crack, haber si se me pega algo"...........

6:00 am; Previo al disparo se escucha la melodía del Último Mohicano, madre mía se ponen los pelos de punta....y a correr!!!!!!

Cruzamos las calles de Navacerrada, el ritmo es alto y en todo momento veía la cabeza de carrera, así que, mejor bajamos el ritmo.5 km de pista picando para arriba, delante de mi una chica, creo que es la ganadora de el año anterior, pero yo a mi marcha que es muy buena...empezamos la primera subida fuerte " La Maliciosa,2227m",dura pero vamos fresquitos y es soportable, llevo todo momento a la chica delante, hacemos cumbre juntas y en la bajada a "Canto Cochino,1033m" ya me sitúo delante.

En todo momento soy consciente de que voy más de una hora por debajo del record femenino, pero esto es muy largo y no que precipitarse ni acomodarse. Después de haber descendido por unos senderos muy cómodos pero a la vez duros por los muchos kilómetros que bajas nos toca volver a subir, algo menos duro el "Pto. de la Morcuera,1776m",por allí paso en 5h y poco...como, me hidrato y para abajo...nos viene una bajada rápida y con mucha pista, demasiada para mi gusto...desembocando en Rascafria, aquello es un complejo bañístico donde todos los Madrileños van a pasar el día...imaginaros que es cruzar Peñiscola un domingo, para colmo los bañistas se dedican a quitar las cintas y nada a perderse un poquito.Algunos bañistas simpáticos me indican por donde habían visto corredores y al final vuelvo al camino correcto, llego al avituallamiento km 52...vuelvo a comer, me hidrato bien que ahora nos viene lo gordo.

Salgo del avituallamiento con otro corredor que me explicaba el tipo de subida que nos esperaba, nada más que menos que el "Reventón,2037m y Peñalara,2429m" todo de un tirón.Cruzamos todo el pueblo, en los ultra siempre se cruza el pueblo de punta a punta, jajajaja...empieza la subida bastante cómoda por pista que va a desembocar a un sendero que vuelve a terminar en otra pista, ya estamos subiendo el Reventón, os podéis hacer una idea de como era la pista por el nombre,8 km empinadísimos e interminables con una calor que nos pegaba de lleno, acabar esta subida para afrontar el Peñalara que se veia desde hacía rato pero nunca llegábamos, y allí estaba subiéndolo, trepada por bolos enormes y todo rato cresteando hasta colmar el Pico 2429m,allí llego con un crono de 10h06´.

Empiezo el descenso hacía la Granja, es una bajada técnica y como no la conozco tengo que ir atenta al marcaje porque no se veía bien y era fácil desviarse del camino, se hace un poco pesado el tramo técnico pero se va moderando hasta que llego a un prado con un sendero muy bueno y cómodo y así hasta la Granja km 80.

A la Granja llego en buena compañía y con un crono de 11h22´...como, me hidrato que hace un calor horrible y en esta última bajada e notado desfallecimiento, aunque la comida no me entra, me obligo. Y pienso "venga Xari que solo quedan los últimos 30km.,madre mía sin saber lo que me quedaba"...10km de un paraje precioso por un sendero bordeando un río...(pero para ir un domingo), porque a mí, se me hicieron eternos, no se cuantas veces ví el avituallamiento que nunca era; al final, allí estaba "La Casa de Pesca km 90",que alegría me dio verlo, estos 10km fueron como un hervidero y psicológicamente te destroza este tipo de terreno, pero se tiene que continuar a pesar de las crisis y del cansancio que empieza hacer su presencia.

Cogemos fuerza y para arriba otra vez, nos viene una subida que en un principio no tiene pinta de nada, pero hay mare como vamos subiendo aquello se planta y te dejaba más que clavado, creo que eran 2km en 400m+, ufffff...durísima.Esta subida hacia cumbre en Fuenfria km 94, ahí ya piensas en que lo duro ya paso y lo poco que te queda, afrontamos los 5 km que nos separaban del "Pto.de Navacerrada,1862m"...era un sendero con mucho tobogán y a esas alturas de la carrera se hacía pesado, llego al Pto. y allí esta ya el último avituallamiento "pienso, ahora que aguanten bien las piernas para la última bajada...y ya esta", nos esperaba una bajada de unos 8km que en un principio era senda rota con mucha curva para desembocar a la pista que hicimos a primer hora de la mañana, solo quedan 5km y en meta...las piernas van, y me apreto no quiero tener que gastar el frontal...acaba la pista y entro el pueblo de Navacerrada, las terrazas llenas de gente, todos animando y aplaudiéndome..."es hora de cenar", y en una de ellas escucho España 1-Francia 0, ahora entiendo tanta gente "el fútbol"...yo a la mía y a terminar hago 200m y entro en el campo de fútbol donde nos espera siempre ese tan gran esperado arco de meta con el crono luminoso que acabo
parándolo en 16h22´.



Este tipo de carreras te hacen padecer mucho, pero como dice "Edmund Hillary...No conquistamos la montaña, sino a nosotros mismos"



Si t'agrada aquest món, si t'agraden els Ultres, ací tens el que podria ser el primer capítol del...

Manual d'una Gran Corredora Ultra
by Xari AdrianLa nostra amiga Xari, ha cumplit amb la seva paraula...

2 comentarios:

  1. Gran Xari, molt gran!!!!!!!!!!!!!

    ResponderEliminar
  2. Muy buena la crónica Xari, gracias por compartir una carrera tan especial , dura y bonita...Enhorabuena! y esos baañistas que " furten" les cintes...mare! mare! que cabroncetesss! jeje

    ResponderEliminar