C.M. GR-33

C.M. GR-33

miércoles, 3 de agosto de 2016

RESULTATS ULTIM CAP DE SETMANA JULIOL

Aquest cap de setmana els nostres companys vam marxar cap a Itàlia en molta il·lusió. El II Gran Trail Orobie, cursa de 70 quilòmetres amb 4200 metres de desnivell positiu, esperava el Dissabte 30 de Juliol a les 10 del matí als nostres companys Sonia Escuriola, Roberto Gil, David Mundina i Santi Saborit amb eixida en Carona, Brembana ( BG ) i meta a Bergamo.

El nostre SuperGil, Roberto, que aquest any està intractable, aconseguia una posició absoluta en 8h50min, així coronar el segon caixó en Bergamo junt amb grans corredors mundials.
La incombustible Sonia, tampoc es queda curta, després d´un temps on no disfrutava, ho tornava a fer lluitant en grans corredores on no li ho van ficar fàcil, Sonia aconseguia una posició absoluta femenina en 11h48min. 
Per un altra part, els nostres amics David i Santi, van tindre que prendre la decisió menys agradable, la decisió que mai està en els nostres caps, però que a fi i al cap açò és una afició, quan ja no es disfruta del que fem no cal seguir, així que amics molts ànims i a seguir.

Roberto Gil: "GTO 73 km 4200+. Carrera que vengo en plan entrenamiento, pero ya en la salida algo dentro de mí me dice que pruebe, salgo rápido y en la primera subida, 5 km 800+ ya me coloco en segunda posición, subo fuerte pero cómodo, primer control y no paro y me coloco primero, pero al poco rato diga " paro ritmo y me ponga detrás y no hace falta ir con presión tan pronto " y asi lo hago bajo ritmo y me adelantan 2  y a seguir que la carrera es larga, voy con el grupo y llevan un ritmo cómodo, km 24 tengo una caída y me doy contra el cuádriceps y pecho, me quedo en suelo si poder respirar unos segundos, al levantarme me duele la pierna y bajo ritmo y a tirar tranquilo en modo supervivencia, primer avituallamiento km 30 donde me encuentro a David, Teresa, Luis, Noa y mi asistente Donatello Rota, reponemos botellas, barritas y Donatello me dice que voy rápido que baje un poco el ritmo, ahí estaba Lucas Boix y Pablo Criado y me comentan que venía una buena subida que me lo tomara con calma, salgo como siempre contento y saludando a la gente que ahí esta gritando y para arriba, y si, buena castaña de subida, bastante calor pero yo lo puedo soportar, en esta subida me adelanta  Gediminas Grinius " que piernas tiene" y yo para arriba, pasan km y yo solo por las montañas increíbles, segundo control km 50 donde esta mi asistente Donatello repongo y me da un pequeño masaje en la pierna y Lucas Boix que estaba alli me comenta que venia una subida de asfalto bastante dura, salgo pero me olvido de preguntar por los de delante a cuanto los llevo, se que voy cuarto, nada a tirar y en la subida veo a 2 corredores y directamente activo modo carnicero jejejejeeeee, los cojo y con la euforia les pregunto por el primero a cuanto iba, por si acaso, pero me dices que va lejos, nada a tirar y rápido, cuando llego arriba miro atrás y ya no los veo, pero digo "Rober a full hasta meta" y últimos 15 km se vuelven un poco infierno sube y baja y un ritmo bastante fuerte para las horas que llevaba, llego a Bergamo y en la última subida rompo a llorar, no podia ser lo que había logrado vencer a una gran mayoría de corredores internacionales y muy buenos, ahí llego a meta con una felicidad en mí imposible de describir había logrado llegar en segunda posición en una carrera durísima  por sus desniveles, bastante tecnica y mucha calor en 8:50 h. No puedo pedir nada mas un pódium con Gediminas no lo tiene todo el mundo, me siento afortunado."
Sonia Escuriola: "Llegaba al Gran Trail Orobie con muchas ganas de disfrutar de una gran carrera, de un bonito recorrido al lado de mi pareja David, pero una vez más una piedra en el camino hizo que tuviera que abandonar nada más empezar la carrera, todo mi planteamiento cambio...en minutos tenia que replantearme el correr sola...tendríaa que conformarme con verlo en los puntos de control y eso me dio fuerza para seguir adelante, fui de menos a mas, controlando en todo momento las sensaciones, pero nada podria pararme, la última frase al dejarme fue HOY CORRE POR LOS DOS, y en los momentos de bajón me venia a la mente, tenia que hacerlo por mi, por él, por mi familia que siempre han estado a nuestro lado y por las personas que han confiado en nosotros aunque las cosas no han ido bien, y si, lo conseguí, volví a disfrutar, volví a sonreir, me volví a encontrar a mi misma...una segunda posición absoluta y 20 de la general fue el resultado de mi paso por este pedazo de carrera que si os soy sincera el resultado es lo de menos para mi lo realmente importante es que volví a correr, volví a DISFRUTAR!!!!".
David Mundina: "GTO 70km o My GTO 200 mtr. Cursa que afrontava en molts dubtes degut a una lesió que em vaig produir en Sierra Nevada, lesió que al cap i a la fi no estava del tot curada, encara que la il·lussió i les ganes que tenia de compartir cursa en Sonia podien més que els dubtes que passaven pel meu cap, dubtes que als 200 mtr del inici de la cursa es van dissipar en veure que ni tan sols podia caminar ràpid, així que va toca canviar el xip i agafar els poms-poms per animar als companys i transmetir-los totes les meues forces a ells...!!! Tornarem...!!!"
Santi Saborit: "GTO 70km. El que pensava que seria un gran cap de setmana de muntanya, va ser un gran cap de setmana en amics i una cursa de molt de patiment, al final després de fer un últim esforç em vaig retirar al km 50. No se si a causa de la calor, l'altura o per quin motiu, ja no estava disfrutant i vaig arribar a preocupar-me per la meua salut, així que després de pegar-li mil i una voltes plegue trastos i a cap a Bergamo en l'autobús de l'organització, allí estan els meus companys que l'han liada parda i acabarem la festa tots junts."

No hay comentarios:

Publicar un comentario